این روزها به علت کسالتی که پدرم دارن گذرم زیاد به بیمارستان می افته

و چقدر بیمار با درد های مختلف تو بیمارستانها هستن که شاید ما ازشون غافلیم

خدایا !

هیچ وقت برای بنده هات بد نمی خوای....

هیچ وقت بی حکمت چیزی رو به کسی نمی دی حتی اگه بیماری باشه ، حتی اگه لاعلاج باشه...

هیچ وقت جز حق برای بنده هات نخواستی...

می دونم زبان قاصر من از اینکه بتونه از حکمت شما بگه عاجزه....

ولی خودت که می دونی ما همه ی چیزا رو اندازه ی درک خودمون می خوایم...

من شکایتی ندارم .گله نمی کنم . نمی خوام در محضر شما بی ادبی کنم

ولی، دوست دارم هیچ خونه ای غمناک نباشه

دلم می خواد هیچ دختری مثل این روزای من نگران پدرش نباشه

دلم می خواد هیچ زنی دلواپس تکیه گاهش نباشه

خدای مهربون !

قسمت می دم به عزت و جلال و جبروتت ، به رحمن و رحیم بودنت

به همه ی بیماران و خونواده هاشون آرامش بدی و سلامتی

که میشه گفت زیباترین و مهم ترین نعمته رو به همه ی بندگانت عطا کنی...

آمین

م.نقویان