سید رضی در نهج البلاغه آورده است : حضرت علی (ع) در مذمت اهل بصره به آنان فرمود:

زمین شما به  آب نزدیک است و از آسمان دور !

ابن ابی الحدید در بیان تفسیر جمله ی اول گفته زمین بصره به آب دریا بسیار نزدیک می باشد

و به همین جهت دراثر طغیان آب فارس دوبار غرق شده!یکبار در زمان القادربالله و دیگر بار در زمان القائم بامرالله!

چنانچه آن حضرت نیز در ضمن اخبار غیبیه بدان خبر داده است که می فرماید: شهر بصره غرق خواهد شد و

مسجدش مانند سینه ی کشتی خواهد ماند . پس همانگونه شد که حضرت فرمود!

و نیز گوید معنای دوری بصره از آسمان ، این است که به وسیله ی رصد ها و آلات نجومی دیده شده که دورترین

نقاط معموره روی زمین از دایره ی نصف النهار(ایله)می باشد که یکی از روستاهای اطراف بصره است !

سپس گوید: بیان این نکات دقیق از خصائص امیرالمؤمنین است زیرا از موضوعاتی خبر داده که عرب

بدانها آشنایی نداشته و جز دانشمندان محقق کسی بدان پی نمی برد .

این از اسرار و غرائب بدیعه ی آن حضرت است .